Sabtu, 02 Juli 2011

maung jeung uncal

Hiji poe leuweung nu sakitu legana kaduruk nepi
ka cai ge garing bakating ku panasna seuneu.
sasatoan kabeh mencar kalabur kaluar, teu nyesa
hiji hijieun acan.
Sanggeus kahuruan tinggal haseupna tina jeuro
guha kaluar indung jeung anak maung.
"Ma..aden lapar" anak maung ka indungna
"Nya ke urang..." can ge beres nyarita, ti
tukangeun kaluar oge uncal ti jeuro guha,
singhoreng uncal jalu nu ngilu nyumput.
"Ma itu uncal..udag ma aden hayang daging
uncal" anak maung rada ngagareuwahkeun
indungna anu reuwaseun.
Indung maung teu talangke langsung luncat
ngudag eta uncal.
Uncal anu leuwih leutik leuwih lincah tibatan
maung, ngan satarik tarikna ge sato nu geus
nahan lapar jeung hawa panas duanana beuki
laun, ngan sakadang uncal gancang manggih
jalan manehna lulumpatan ngaliwatan tangkal kai
nu rekep, maung bati ku nafsu teu bisa newak
bae beunang kadeoh, manehna muru uncal
ngan..awak maung tungtungna nyelap na sela
tangkal.
Kanyahoan maung teu bisa ojah, uncal nguriling
balik deui. abong jalu sanajan uncal boga pikiran
cabul.
"Ah..bae sagalakna maung, da ti tukang mah
angger we maung bikang" uncal ngomong
sorangan. geus kitumah maung teh diopi ku
uncal. geus beres uncal terus lumpat deui bari
heheotan..(aya kituh uncal nga heot).
Geus bisa leupas maung balik deui ka anakna.
"Ma...ma..kumaha SI UNCAL teh beunang...mana
ma..aden lapar.."
Indung maung kadon jamutrut ka anakna "
eh...ari maneh tong susa sisi PAPIH kituh!!!" bari
ngaleos.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar